حسین الماسی

نیروهای تحت فرماندهی حسین الماسی در یکی از بازداشتگاه‌های سپاه در زاهدان، به هفت کودک بلوچ بی‌شناسنامه تجاوز کرده‌اند. این هفت کودک که بین ۱۰ تا ۱۵ سال سن دارند در تجمع جمعه، ۴ آذر ۱۴۰۱ دستگیر، و به این بازداشتگاه منتقل شدند. آن‌ها در حالی که به شدت از درد و اثرات ناشی از تجاوز رنج می‌بردند به شکلی که چند نفرشان حتی به سختی راه می‌رفتند در همان روز آزاد شدند. هیچ مامور یا مقام بالاتری تاکنون برای شکنجه جنسی این کودکان پاسخگو نشده است.

در جریان اعتراضات زاهدان، بلوچ‌های بی‌شناسنامه که جمهوری اسلامی از به رسمیت شناختن شهروندی ایران آنان خودداری می‌کند و از ابتدایی‌ترین حقوق مانند باز کردن حساب بانکی بی‌بهره‌اند، بیشترین شرکت را در اعتراضات زاهدان داشته‌اند. از آنجایی که سرکوب این قشر از معترضان نسبت به کسانی که شناسنامه دارند و از حقوق یک شهروند ایران برخوردارند هزینه بسیار کمتری دارد، آن‌ها بیشترین هزینه‌ها از حیث بازداشت، شکنجه و کشته شدن را داده‌اند.

اعتراضات سال ۱۴۰۱ در پی کشته‌شدن مهسا(ژینا) امینی در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱، در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی جمهوری اسلامی، آغاز شد. این اعتراضات به سرعت به سراسر کشور گسترش یافت و از آن به عنوان بزرگترین خیزش انقلابی علیه حکومت از زمان تاسیس جمهوری اسلامی یاد می‌شود.

حکومت در ایران با خشونت مرگبار به این اعتراضات پاسخ داد. براساس گزارش نهادهای حقوق بشری، نیروهای انتظامی و امنیتی جمهوری اسلامی دست‌کم ۵۵۱ نفر را کشته‌اند که حداقل ۶۸ تن از آن‌ها کودک بوده‌اند.